BEYAZ SABUN KOKAR MIYDI EVİNİZ ?

Bu aralar nedense burnumda bir beyaz sabun kokusu...

Ilık bahar günleri, kavurmayan bir güneş, ipe asılmış beyaz sabun kokan çamaşırlar..

Beynimin koku hafızası bunları hatırlıyor.

Beyaz sabun kokusundan, küçük taşra evlerindeki sedirler.. O sedirlere dikilen örtüler. O zamanlar Sümerbank vardı. Sümerbank'lardan alınan kalın kumaşlarla dikilen sedir örtüleri.. Yastıkları, kırmalı etekleri ile o örtüler.. Goblenler, floral desenli kumaşlar.. O sedirler tahtadan yapılırdı. Üzerine bir döşek, yün yada pamuk. Daha sonra metal somyalar çıktı. Ama örtüler değişmedi. Sonra sünger döşekler çıktı. Yine Sümerbank örtüleri... Her evde vardı. Oturma odasında, salonda.. Hatta çok çocuklu ailelerde o somyalar akşamları yatak oluverirdi.

Bakın sabun bana çekmece dolap içlerini de hatırlattı. Annem dolap içlerine, sandıklara bir kalıp beyaz sabun koyardı. Hem güzel koksun diye, hem de güve gelmesin diye...

Havlularımız, çamaşırlarımız yumuşacık olur mis gibi beyaz sabun kokardı. Şimdi öyle mi? Kullanılan bunca yumuşatıcıya rağmen iki yıkamada sertleşen havlular, iki günde uçan sentetik kokular...

 

Bir de lavantalar vardı. Tabi eğer bulunabilirse...

Sedir ağacını da unutmamak lazım. Sedir ağacı böcekleri uzak tutarmış. Ben çocukken Annemin içine ipek eşarplarını, iğne oyalı ipek mevlüt örtülerini koyduğu küçük bir sandığımız vardı. Tabi sedir ağacı pahalı ve zor bulunan bir malzeme.. Şartlar ancak küçük bir sandık almaya yetiyor.

İnsan beyni garip. Bir koku neleri çağrıştırıyor. Bu iki çarpı işini gördüğümde aklıma o sedirler geldi. O sedirlerin üzerinde duran bembeyaz patiska etamin yastıklar...

Bembeyaz ve sabun kokulu ....



Aslında bu model bir çantaya uygulanmıştı.

Yastıklar beyaz, keten benzeri bir kumaşa monte edildi ve kenarlarına oya geçirildi.

Bu arada havluları koyduğum lacivert kutu tarafımdan boyanmıştır. Stensıl yapıldı ve minik seramik düğmelerle süslendi.

Hoşçakalın.

VİNTAGE GÜLLER

Merhaba,

Evde boya badana yaptırmaya karar vermiştik. Hal böyle olunca sıkı bir temizlik ve toplama operasyonu başladı. Her hobi sahibinin en büyük derdi olan toplayıcılık benim de başımdaydı. Bu nedenle yılların birikmiş malzemelerini ayırmak, işe yarayacak olanları düzenlemek epey bir vaktimi aldı. Bir de evi dip bucak toplamak ve temizlemek de gerekli. Bu işler 10 günümü aldı. Sonra bir haftada boya ,badana, tamirat vs. Neyse çoğunu bitirdik, Önümüzdeki hafta yerleştirme işlerimi tamamlarsam bu kış rahat ederim.

Tabi bu süre içinde el işlerime vakit ayıramadım. daha önce yaptığım ama uygun bir çerçeve bulamadığım için öylece duran güllerimi iki arada bir derede yerleştirdim. Yine bir Veronique Enginger tasarımı ile karşınızdayım.

Gülleri işlerken bir süre de eski görünümlü bir kumaş aradım. Bu güllerin eski görünümlü bir kumaşa işlenmesi gerektiğini düşündüm. Ama yok , bulamadım. Etamin kumaşı çayla boyadım, dalgalı oldu. Kumaş boyasıyla boyadım, istediğim etkiyi yapmadı.

Neyse sonunda kumaşın eski görüntülü olanından vazgeçip, farklı bir etki yaratmaya çalıştım. Çok severek Paşabahçe'den aldığım vintage görünümlü peçeteleri transfer yaptım. Farklı ve güzel bir çalışma olduğunu düşünüyorum. Siz ne dersiniz?

 

Bu arada bir önceki yazıma gelen yorumlarda sevgili İlkay Avcı hangi kumaşı kullandığımı sormuş. DMC 16 count antique White kullandım.

 

Sevgili Ebru Hanım da bunka nakış ipliği ile ilgili sormuş. Çok iyi bilmemekle beraber, Japonların punch nakışına getirdiği farklı bir teknik bunka nakışı.  Punch nakışını  biliyorum ama bukka nakışı daha farklı.İpliği özel. Sanırım sadece Japonya'da satılıyor. Sadece bu nakış için kullanılan bir iplik.Umarım yardımcı olabilmişimdir.    

Punch nakışı da ne ola ki derseniz, daha önce yaptıklarımdan bir kaç örnek.

Hayırlı ramazanlar.
Hoşçakalın.

HOŞ GEL BEBEK

Bir arkadaşımın doğacak kız yeğeni için yaptığım bir çalışma..

Hoş gel minik prenses, Ailenin sevinci oldun. Henüz adın bile konmadı. Sana sağlıklı, şanslı, mutlu bir ömür diliyorum.

Ülkemiz şu günlerde zor bir süreçten geçiyor. Abilerin ve ablaların bir şeylerin değişmesi için mücadele ediyorlar. Belki size çok güzel bir dünya bırakamadık, ama o çocuklar hepimizi şaşırttı ve umutlandırdı.

Minik melek bu ülkede kadın olmak gerçekten zor.

Kadınların Kaç çocuk doğuracaklarına,

Nasıl giyineceklerine,

Ne okuyacaklarına,

12 yaşında küçücük kız çocuklarının kiminle evleneceklerine,

Çalışma hayatlarına, hep erkekler karar verdi.

Madımağı ,Reyhanlıyı, Liceyi gördü bu kadınlar.

Bu yüzdendir ki, bu mücadeleye en çok kadınlar sahip çıktı.

İşte böyle minik melek, sadece biraz dertleşmek istedim. Belki de sizlere daha güzel bir gelecek bırakamamanın mahcubiyetiyle yazıyorum bunları.

Dilerim her bayram kırmızı rugan pabuçların başucunda seni bekler.

Pembe elbisenle hep bayram mutluluğu yaşarsın.

Hoşçakalın.


Not: Fotoğrafları ne yaptıysam düzeltemedim .